مخاطب«خداحافظ بچه» كيست؟
14 مرداد 1391 ساعت 6:10
زاهدانه :ساخت سريالهاي مناسبتي در ايام خاصي مانند ماه مبارك رمضان، چند سالي است كه به رسمي معمول تبديل شده است. سابقه و پيشينه ذهني مخاطبان از كيفيت و نوع نگاه به مسائل ديني كه دغدغه قاطبه افراد جامعه است، تداعي كننده برخي از سريالهاي سالهاي گذشته همچون صاحبدلان، كمكم كن، ميوه ممنوعه، اغما و خانه به دوش و. . . است.
به گزارش زاهدانه،«خداحافظ بچه» يكي از سريالهايي است كه امسال هر شب از شبكه سوم سيما در حال پخش است. در طول اين سريال بيننده با يك كلاس آموزشي تمام عيار دزدي ماشين، جعل اسناد و نحوه بررسي محل مورد دستبرد روبهرو ميشود.
در اين سريال جعل سند و پيدا كردن جاعل از ساندويچ خريدن هم آسانتر است، ضمن اينكه تمام شاكله اداري و سازماني و بروكراتيك مجموعههاي مختلف فقط با يك جستوجوي اينترنتي و بعد يك برگ پرينت قابل دور زدن است.
در اين مجموعه حليت و اجازه انجام كارهاي خلاف قانون به زوجهايي كه به هر دليلي نميتوانند صاحب فرزند شوند صادر شده و با ايجاد نوعي همذاتپنداري تقلبي، بيننده را از نظر حسي و توجيهي به نام «حس مادرانه» با خود همراه ميكند. با توجه به نسخه ارائه شده در اين سريال، يك مادر به خاطر ارضاي «حس مادرانه» و «داشتن بچه» ميتواند تمامي مرزهاي اخلاقي و ديني را زيرپا بگذارد كه در تفسير آن بايد گفت: «هدف وسيله را توجيه ميكند».
جداي از فشل نشان دادن سيستم اداري كشور، اين سريال به بيننده خود القا ميكند كه اگر يك آدم خلافكار توبه كرده و قصد بازگشت به جامعه را داشته باشد قطعاً با يك موج دفعي مواجه خواهد شد و اين توبه براي جامعه پذيرفتني نخواهد بود. اما هنگامي كه قدري دقيقتر در فحواي كلام و لايههاي پنهان اين سريال دقت ميكنيم يكسري ظرايف ديگر قابل تحليل و مشاهده است. بنابر تعريف اين سريال فرد ميتواند هر گناهي را انجام دهد و سالها بعد پيش صاحب حق برود و به گناهش اعتراف بكند، در حالي كه اين نگاه با دستورات ديني ما سازگاري ندارد. در حالت و تفسير ديگر اين اتفاق، دين به يك حالت سكولار در نزد افراد تلقي و نشان داده ميشود، به نحوي كه مجوز هر كاري را به فرد داده و هيچ عقوبتي جز اعتراف و سپس بخشش يا مجازات دنيوي براي انسان گناهكار در پي نخواهد داشت كه با اصل وجود قيامت و عقوبتشدن به خاطر اعمال دنيوي منافات دارد. ترويج يك تفسير تازه و پر از اشكال از دين و همچنين قبحزدايي از ارتكاب گناه آن هم در رسانهاي كه تماشاگران آن از بچه خردسال تا افراد كهنسال هستند، به خصوص در ماه مبارك رمضان كه بيشتر افراد به خودسازي و تزكيه نفس اشتغال دارند، قدري جاي تأمل دارد.
آنچه بيشتر جاي ذكر دارد اين است كه چرا ما توان ساخت سريال هايي مانند «گل پامچال» و «درپناه تو» را آن هم در عصر آنالوگ و برفك داريم، اما اكنون كه عصر تكنولوژي و پيشرفت است ديگر از آن سريالها خبري نيست؟
به تجربه ثابت شده است كه مردم نسبت به سريالهاي مناسبتي و مذهبي با درونمايه و تم ديني- تاريخي اقبال بسيار زيادي دارند كه استقبال از سريال هايي مانند «امام علي(ع)» و «مختارنامه» شاهد مثال مناسبي براي اين موضوع خواهد بود.
قطعاً ساخت سريالهايي مانند «خداحافظ بچه» توان مقابله با برنامههاي ماهوارهاي را نخواهد داشت، بلكه بايد براي جذب مخاطب و اقبال افراد به تلويزيون، توليد آثار سالمتر و پربارتري را در دستور كار قرار داد.
نویسنده:مصطفي شاهكرمي
کد مطلب: 1312
آدرس مطلب: https://www.zahednews.ir/vdci.zazct1aprbc2t.html