به گزارش
زاهدانه، انگار قصه تلخ رکود اقتصادی، تعطیلی واحد های تولیدی و صنعتی، بیکاری و ورشکستگی کارخانه داران در پهناور ترین استان کشور تمامی ندارد و این روزها در تمامی رسانه ها ازاین مشکل سخن به میان می آید.
اگر گشت و گذری به شهرک های صنعتی یا کارگاهی موجود در استان همچون شهرک صنعتی در جاده میرجاوه بیاندازید به وضوح با کارگاه ها یا سوله هایی مواجه می شوید که اکثر آنها با قفل های بزرگی که مانع از ورودتان به داخل بشود، استقبال می کنند.
به محض ورود به جاده اصلی شهرک صنعتی موجود در جاده میرجاوه، کارگاه ها و سوله های زیادی را می بینید که اکثر شیشه هایشان شکسته شده و علف های هرز بر درب ورودی و محوطه حیاط بزرگ آنان خود نمایی می کند. جاده ای که روزگاری نه چندان دور یکی از پرتردد ترین مسیرهایی بود که افراد زیادی برای کسب درآمد و روزی حلال به آنجا می رفتند هر چند دوری راه برایشان سخت بود اما همین که بیکار نبودند تا جلو خانواده هایشان شرمنده باشند برایشان کافی بود؛ اما امروز چطور؟ کم پیش می آید ماشینی در این مسیر برای رفتن به کارگاه صنعتی عبور کند...
وقتی چوب لای چرخ واحدهای تولیدی و صنعتی گذاشته می شودشهرک هایی که دیگر حال و روز خوشی ندارند و سکوت معنا داری فضای اکثر آنان را در بر گرفته است، آری! شهرک هایی که قرار بود با ایجاد واحدهای کوچک و زود بازده گره گشای چرخ صنعت و مکانی برای بدست آوردن رزق کارآفرینان و کارگران باشد امروز متاسفانه مکانی برای رشد علف های هرز و نگهداری تجهیزات قدیمی و بلا استفاده یا خاک خورده شده است.
کارگاه هایی که اکثرشان تعطیل شده و گوش شنوایی برای شنیدن درد هایشان وجود ندارد زیرا هرکدامشان از یک مشکل سخن به میان می آورند. براستی چرا برخی از مسئولین بجای رفع چاره مشکلات کارآفرینان چوب لای چرخ صنعت آنان می گذارند که این مهم نه تنها باعث خاک خوردن سرمایه آنان شده بلکه باعث افزایش بیکاری و فقر در بین افراد جامعه نیز شده است و علی رغم اینکه امسال به نام همدلی و اتحاد بین دولت و مردم نامگذاری شد کمتر شاهد این اتحاد و همدلی بودیم؛ این را مردمی می گویند که از ارائه خدمت رسانی برخی از مسئولین گله مند و ناراضی هستند.
قوانین ناکارآمدی که دست و پای تولید کنندگان را گرفته استنرخ بالای تسهیلات، عدم حمایت دولت از تولید کنندگان، نبود تضمین برای معافیت مالیاتی و افزایش حامل های انرژی همه از جمله قوانین ناکارآمدی است که دست و پای تولید کنندگان را بسته است زیرا کمبود نقدینگی، هزینه بالای تولید و شرایط سخت تسهیات بانکی نیز از دیگر مشکلات و معضلاتی است که امروز باعث تعطیلی و نیمه فعال شدن بیش از 90 درصد از واحدهای تولیدی در سیستان وبلوچستان شده است.
غروب سرمایه گذاری و تعطیلی واحدهای صنعتی در جنوب شرق کشورکاهش ریسک پذیری مسئولان بانکی در این خطه از کشور باعث شده تا رونق اقتصادی در استان و راه اندازی مجدد واحدهای صنعتی و تولیدی به شدت کاهش یابد و سهم سرمایه گذاری های جدید در استان تحت شعاع این مشکل قرار گیرد. به شکلی که بسیاری از واحدهای صنعتی و تولیدی در سیستان و بلوچستان در شهرک های صنعتی به دلیل عدم تخصیص تسهیلات بانکی نیمه کاره رها شده اند و چه بسا که بعلت ورشکستگی چوب حراج به آنان خورده است. مسئول یکی از واحدهای صنعتی در این باره می گوید:دیگر هیچ امیدی به بازگشت سرمایه خود نداریم زیرا عدم توان بازپرداخت اقساط بانکی باعث شده دولت چوب حراج را به کارخانه ها و اموال ما بزند و امروز اکثر این واحدها تعطیل و ورشکسته هستند.
حرفهایش نیاز به اثبات و مستندات قانونی نداشت زیرا هر کس با ورود به این شهرک متوجه تعطیلی و خاموش شدن چراغ صنعت در این خطه از کشور می شود.
در این زمینه خبرنگار
زاهدانه بار دیگر به سراغ کارآفرینان و سرمایه گذارانی می رود که به دلایل متفاوت ناامید از تدبیر دولت شده اند و کماکان چشم انتظار فرجی از سوی مسئولین هستند تا شاید قفل های بسته از کارخانه هایشان باز شود.
وقتی مشکلات سد راه بزرگترین سردخانه خرما در منطقه بلوچستان می شودیوسف ملا زهی، مدیر عامل سرد خانه بزرگ خرما مکران در شهرستان ایرانشهر است که در گفت و گو با
خبرنگار ما اظهار داشت: در منطقه بلوچستان خرما یکی از محصولات تولیدی است که به وفور یافت می شود اما نگهداری از آن اولویت و جایگاه مهمی دارد از همین رو در سال 1385اقدام به تاسیس سردخانه برای نگهداری این محصول کرده ام.
وی گفت: میزان سرمایه اولیه برای راه اندازی این واحد تولیدی بیش از 4میلیارد ريال بود که از تسهیلات بانکی نیز در بهره برداری از این سردخانه کمک گرفتم اما پس از گذشت سالها زحمت و تلاش هم اکنون یکسال و نیم است که این واحد تولیدی نیمه فعال شده است.
450 نیروی کار اخراج شدندملازهی ادامه می دهد: کارخانه ای که روزی 450 نیروی کار داشت که به صورت شیفتی کار می کردند هم اکنون بعلت کمبود نقدینگی و مشکلات مالی زیر بار اقساط بانکی کمر خم کرده است و چرخ تولیدی آن با 12 کارگر به صورت نیمه فعال در حال چرخیدن است، زیرا نبود بازار فروش برای محصولات نیز از دیگر مشکلات کارآفرینان در این خطه از کشور است.
این کارآفرین افزود: وقتی حمایتی از تولید کنندگان داخلی صورت نمی گیرد و عده ای از دولتمردان برای کارآفرینی به سراغ کشورهای خارجه می روند تا نیروی مورد نیاز برای کار را از کشورهای بیگانه وارد کشور کنند چگونه می توان به فرمایشات مقام معظم رهبری جامه عمل پوشاند.
براستی کدام مسئول می داند معنای اقتصاد مقاومتی چیست؟ حمایت از تولید کننده داخلی یا خارجی!وی بیان کرد: توجه به تولیدات داخلی و حمایت از کارآفرینان یکی ار تاکیدات رهبر انقلاب است که بارها در سخنرانی های خود بدان اشاره کرده اند اما متاسفانه برخی از مسئولین کمترین همکاری را با کار آفرینان داخلی دارند و بجای حمایت از ظرفیت ها و پتانسیل های داخلی و موجود در کشور از امکانات بیگانگان می خواهند بهره مند شوند.
ملازهی تصریح کرد: از آنجایی که توان باز پرداخت اقساط بانکی را ندارم و هزینه تعمیر قطعات کارخانه گران است حدود یکسال ونیم است که بزرگترین سردخانه منطقه بلوچستان نیمه فعال شده است در صورتی که اگر مشکلات بانکی ما را مسئولین امر حل و فصل کنند می توانیم دوباره کارخانه را احیا کنیم.
وقتی بدهی به بانک و نبود بازار فروش باعث مصادره کردن اموال می شودوی با اشاره به اینکه در زمان فعال بودن محصولات تولیدی خود را به دو کشور پاکستان و افغانستان صادر می کرده است، افزود: هم اکنون 420 میلیارد ريال به بانک بدهکارهستیم که همه را یکجا می خواهد از ما پس بگیرند، برایشان مهم نیست که وقتی درآمدی نیست و بازار خوابیده است این همه پول را از کجا تهیه کنیم.
وی گفت: هم اکنون از سوی بانک تمام دار و ندارم را به حراج گذاشته اند و اموالم را مصادره کرده اند.
ملازهی اظهار داشت: هر چند برای رفع مشکلاتم به استاندار و فرماندار نامه نوشته ام اما هیچ چیز دستمان را نگرفت و گره از مشکلاتمان باز نکرد اما باز هم از مسئولین تقاضا دارم تا برای احیای مجدد این کارخانه که تمام هستی و عمر خود را پای آن نهاده ام مرا کمک کنند.
انتهای پیام/
