به گزارش
زاهدنیوز، اعتیاد به مواد مخدر علاوه بر اینکه باعث آسیب رساندن به خود شخص می شود بر خانواده ی شخص نیز تاثیر می گذارد، در این بین آسیب پذیر ترین افراد فرزندان و کودکان هستند.
کودکان حاشیه نشین چابهاری این روزها در کنار مشکلات آب و فقر به جای بازی و غرق شدن در رویاهای صادقانه خود، در منجلاب خانمان سوز اعتیاد دست و پا می زنند.
متاسفانه در جامعه امروزی شاهد کودکانه شدن اعتیاد به ویژه در سکونت گاه های فقیرنشین هستیم، این جمله به این معنی است که توزیع و مصرف مواد مخدر و محرک به ویژه در سکونتگاه های فقیرنشین از نابود کردن زنان و مردان این سرزمین عبور کرده و حالا قربانیان کوچک تری دارد.
هرچند فقر، مشکلات خانوادگی و محیط باعث شده تا اعتیاد به کودکان زیر ۱۲ سال برسد اما این آسیب بزرگ اجتماعی را نمی توان با هیچ دلیل و منطقی توجیه کرد و یک زنگ خطر بزرگ برای آینده است که می تواند زیربنای بسیاری از بزهکاری چالش برانگیز اجتماعی نظیر سرقت، قتل، ناامنی مردم و محلات باشد.
با توجه به موقعیت استراتژیک اقتصادی و اجتماعی بندر چابهار این مسئله قطعا تاثیر بسزایی در پیشرفت و آبادانی دارد به گونه ای که اهمال کاری امروز مسئولین، خیانت بزرگ به نسل های بعدی است و بدون شک عدم توسعه شهر و منطقه در گرو این مسائل خواهد بود.
رنج سنی کودکان اعتیاد در چابهار بین ۸ تا ۱۳ سال است
زهرا بامدی، معاون توسعه پیشگیری بهزیستی سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار ما بیان کرد: اعتیاد کودکان یکی از آسیب های اجتماعی است که همچون سایر آسیب های کودکان به دلیل تشدید نابرابری و نابه سامانی در جامعه، رو به رشد و فاقد نظارت و کنترل مؤثر است.
وی با اشاره به رنج سنی کودکان اعتیاد در چابهار افزود: این کودکان بین ۸ تا ۱۳ سال سن دارند که بزرگترین معضل در سیستان و بلوچستان است.
بامدی تصریح کرد: مهم ترین علت اعتیاد و گرایش این کودکان به اعتیاد انزوا، تنهایی، نداشتن خانواده، بیکاری و طلاق است و عوامل فردی، جمعیت شناختی، روان شناختی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و جغرافیایی موثر بر گرایش به مصرف مواد در افراد وابسته به اعتیاد می باشد.
معاون توسعه پیشگیری بهزیستی استان ادامه داد: جامعه آماری شامل کلیه سوءمصرف کنندگان مواد زن و مرد مراجعه کننده به مراکز درمان اعتیاد دولتی یا خصوصی را عواملی مثل عوامل فردی؛ سطح تحصیلات ابتدایی افراد وابسته به مواد و دوستان آن ها، بیکاری و داشتن مشاغل کارگری، پیشنهاد مصرف مواد توسط همکاران محیط کار، شروع مصرف با تریاک و عوامل خانوادگی؛ طرد فرد در مشاجرات خانوادگی، مصرف مواد برای فرار از مشکلات خانوادگی، مصرف مواد بعد از شکست عشقی، سابقه اعتیاد در بین اعضای خانواده و عملکرد خانوادگی نامناسب است.
وی گفت: عوامل روان شناختی؛ مصرف مواد برای لذت جویی و خوشگذرانی، مصرف مواد برای حس کنجکاوی، گرایش به رفتارهای پرخاشگرانه بالا، ناتوانی و ضعف در ابراز وجود و استرس های زیاد در سبک زندگی و عوامل فرهنگی؛ عدم عضویت و فعالیت در گروه های مذهبی، پایبندی کمتر به سبک زندگی مذهبی، ناآگاهی از اثرات و عوارض مواد مخدر، معاشرت با دوستان ناباب، قبح شکنی مصرف مواد در جامعه، تبلیغات و کارکرد منفی رسانه ها و استفاده بالا از ماهواره و عوامل اجتماعی؛عدم عضویت و فعالیت در گروه های اجتماعی و احساس محرومیت اجتماعی است.
بامدی عنوان کرد: عوامل اقتصادی مانند بیکاری و وضعیت اقتصادی ضعیف،احساس محرومیت اقتصادی و فقر و عوامل جغرافیایی؛ حاشیه نشینی و بالا بودن میزان بروز جرم و اعتیاد در محل سکونت فرد در گرایش به اعتیاد افراد وابسته به مواد نقش دارند.
معاون توسعه پیشگیری بهزیستی هم مرز بودن با کشورهای همسایه و پراکندگی وسیع منطقه و بیکاری را از سری عوامل گرایش به اعتیاد و مواد مخدر دانست.
وی با اشاره به تعداد کودکان اعتیاد گفت: در سیستان و بلوچستان تقریبی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کودک وجود دارد.
انتهای پیام/
