در بسیاری از اوقات كه به وضعیت فعلی سیستان و خشكسالی های 17 ساله اش فكر می كنیم دخالت انسانها و ایجاد تغییرات در اكو سیستم طبیعی هیرمند و تالاب هامون چه در آن سوی مرز و چه این سو، امری مسلم و مسجل می نماید ولی آنچه بیشتر به آن پرداخته شده و همه ی تقصیرها را به آن سمت و سو هدایت كردیم مبحث عدم تحویل حق آبه سیستان با توجه به قراردادهای بین المللی از سوی كشور همسایه افغانستان است.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۲۱:۵۶
به گزارش زاهدانه ،وبلاگ شهریار زاهدان نوشت : در بسیاری از اوقات كه به وضعیت فعلی سیستان و خشكسالی های 17 ساله اش فكر می كنیم دخالت انسانها و ایجاد تغییرات در اكو سیستم طبیعی هیرمند و تالاب هامون چه در آن سوی مرز و چه این سو، امری مسلم و مسجل می نماید ولی آنچه بیشتر به آن پرداخته شده و همه ی تقصیرها را به آن سمت و سو هدایت كردیم مبحث عدم تحویل حق آبه سیستان با توجه به قراردادهای بین المللی از سوی كشور همسایه افغانستان است.اگرچه موضوع حقآبه سیستان یك اصل و حق مسلم بحساب می آید و اقدامات سازمان محیط زیست برای جلب نظر سازمانهای بین المللی و كشاندن پای NGO های خارجی بویژه سازمان ملل در مبحث احیاء تالاب هامون بسیار موثر است و مكمل آنها فعالیت های دیپلماسی وزارت خارجه می تواند بسیار كارسازباشد ولی نباید فراموش كنیم كه این پروسه بسیار زمانبر میباشد وباید صبر و بردباری پیشه كنیم. این در حالیست كه خودمان هم در منطقه دستكاری هایی در وضعیت طبیعی رودخانه ها و حتی دریاچه صورت دادیم مثلا اوایل انقلاب كه سالهای پر آبی بود و بعضی ارگانها مسئول نگهداری قسمتی از سیل بند كمر بندی دریاچه هامون بودند در برابر فشار آب بر سیل بندها(گوره بندی) تحمل نداشتند مبادرت به شكستن سخره ی طبیعی كانال خروجی دریاچه، به سمت رودخانه شیله بود كه سبب خروج سریع آب از دریاچه ها و سرازیر شدن به گودزره را فراهم نمودند.نمونه دیگر از خروج ناگهانی میلیاردها لیتر آب در سیلابهای بعدی مخصوصا در سال 1370 میباشد كه محور اصلی زابل و زاهدان برای ساعاتی مسدود و قسمتهایی را تخریب واراضی دشت تاسوكی كاملا زیر آب رفت بطوریكه رطوبت باقی مانده بر اثر آن سیل ایجاد جنگلهای طبیعی گز را در مسیر جاده مذكور سبب شد، پس از آن سیلاب بود كه براساس پیشنهاد استانداروقت خطوط انتقال آب از زابل به زاهدان كلید خورد اگرچه در همان زمان نماینده وقت زابل (آقای سیدصادق حسینی) با این امر مخالفت كرد ولی در آن موقع گوش شنوائی برای هم صدائی وجود نداشت و این طرح عجولانه عملی گردید. از طرفی شما فكر می كنید منحرف كردن آب از محل جاریكه به سمت چاه نیمه ها بویژه ایجاد چاه نیمه چهارم ویا تامین آب آشامیدنی ششصد هزار نفر ساكنین مركز استان نیز در كاهش آب به سمت تالاب هامون موثر نیست؟؟!!.بسیاری از كارشناسان و صاحبنظران در امور آب و خاك پیش بینی كردند روزی فراخواهد رسید كه تمام این انشعابات اضافی حتی آبی كه در داخل سیستان برای تامین آب شرب تغییر كاربری پیداكرده قطع خواهد شد وبه سمت تالاب سرازیر میگردد زیرا تالاب هامون حیات مردم سیستان است و هرآنچه نعمت برای باشندگان آن نیاز هست در تالاب سرسبز و پر آب هامون وجود خواهد داشت.همانطور كه مطالعات وزارت نیرو بر وجود سفره های عمیق آبی در دشتهای زاهدان و زابل تاكید دارد بهتر است برای تامین آب شهر زاهدان نیز از سفره های غنی دشت ریگ ملك و تهلاب كه در حوزه آبریز تفتان قرار دارد استفاده و خط لوله جدیدی از آن منطقه به مركز استان اجرا كنند.
