دُخان به معنی دود می باشد.
خداوند در آيه 10 و 11 مى فرماید: «فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ؛ پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى آورد (۱۰)يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ؛ كه مردم را فرو مى گيرد اين است عذاب پر درد منتظر روزى باش كه آسمان دودى فرا گيرنده مردم را فراهم مى آورد و عذابى دردناك است.»
بعضى اين دود را از علائم رستاخيز و پيش درآمد قيامت دانسته اند، برخى گفته اند در قيامت، بعنوان عذاب، دودى كه چشم و گوش منافقان را پر مى كند ظاهر خواهد شد.
بعضى هم اين را تحقق يافته مى دانند و مى گويند در اثر تكذيب و روگردانى مردم از دعوت پيامبر قحط سالى و تنگدستى چنان كرد كه مردم وقتى با چشم هاى ناتوان به آسمان نگاه مى كردند، آن را پر شده از دود، مى ديدند. در هر صورت، سوره متضمن بيم دادن كسانى است كه در قرآن و دعوت حق شك دارند و آنان را نسبت به عذاب دنيا و آخرت، هشدار مى دهد.
و داستان موسى و سر انجام فرعون را نمونه اى از عذاب دنيوى، و كيفرهاى گوناگون جهنم را نمونه اى از عذاب دنيوى، و كيفرهاى گوناگون جهنم را نمونه اى از عذاب آخرت بيان مى كند، و پاداش متقين را هم بيان مى كند.
اين سوره 59 آيه دارد و در سال 4 بعثت، در مكه نازل گرديده است.
توصيه شده كه اين سوره در نمازهاى واجب و مستحب خوانده شود.
