محمدرضا بهاري، نويسنده و پژوهشگر سيستاني در گفت و گو با خبرنگار
زاهدنیوز بیان کرد: دوم نوامبر سازمان یونسکو برابر دوم اسفند را زبان مادری نامگذاری کرده است، زبان مادری در زبان ما جایگاهی نداشت و اصطلاحا الگوبرداری از زبان اروپایی بود این دو مفهوم امروز استفاده می شود زبان مادری یعنی زبانی که پدر و مادر و زبانی که مردم استفاده می کنند را زبان مادری می گویند.
وی افزود: در حالی که تعریف دیگری از زبان مادری است؛ زبان مادری که زبانی کودک فرا میگیرد اندیشه ها و افکار خود را به وسیله آن انتقال می دهد زبان مادری می گویند ممکن است یک نفر دو تا زبان مادری داشته باشد و در منطقه ما در یک خانواده هم زبان بلوچی هم گویش سیستانی را به کار ببرد و به هر دوی آنها زبان مادری گفته می شود و در بسیاری از نقاط دنیا هم به این صورت است.
این نویسنده و پژوهشگر تصریح کرد: زبان مادری زبان که پدر و مادر، قبیله و قوم آن محدوده جغرافیایی از آن بهره میبرند و زبان رسمی کشور زبان فارسی است و در کنار زبان رسمی گویش ها، زبان های خاص و لهجهها وجود دارد و هر سه با هم متفاوت است.
وی ادامه داد: زبان وسیله ارتباط ذهنی انسان ها با اصواتی ملفوظ است یعنی همه موجودات با هم در ارتباط هستند و انسان با کمک زبان می تواند واژه بسازد و اصوات را میتواند به صورت لفظ دربیاورد و بقیه موجودات این توان را ندارند.
بهاری گفت: زبان مادری بلندترین پرچمی است که بر تارک فرهنگ هر ملتی گذاشته شده است متاسفانه در بعضی از برهههای زمانی حکومت ها می خواستند به زبان های بومی مثل لباس های بومی را از مردم بگیرند زبان بومی میتواند عامل وحدت یک ملت باشد.
وی اذعان کرد: برا نمونه کردهای ایران کردهای عراق و ترکیه از طریق زبان این وحدت را ایجاد میکنند و همچنین بلوچ هایی که در ایران، پاکستان، افغانستان و حتی در سیستان و بلوچستان هستند عامل وحدت را می توانند ایجاد کنند.
وی ادامه داد: در حال حاضر در دانشگاهها واحدهای درسی به نام زبانها و گویشهای بومی در حال تدریس است و دانشجو به عنوان درس اختیاری دو واحد زبان بلوچی را فرا می گیرد و برای خیلی ها مقدور است.
نويسنده و پژوهشگر سيستاني زبان را وسیله ارتباط عنوان کرد و افزود: بشر از همان آغاز پیدایش از زبان بهره برده و زبانهای مختلفی برای برقراری ارتباط با همنوعان خود از جمله ایما و اشاره و زبان آتش، دود و فریاد داشت تا به امروز که مجهز شده ایم به سیستمهای ارتباطی که اطلاعات را بوسیله موبایل و تلفن انتقال دهیم.
وی گفت: زبان مادری زبان واژه هاست مولانا تاکید زیادی بر فراگیری و به کارگیری زبان داشته است اهمیت و ارزش زبان هم از نظر استفاده و هم برقراری ارتباط به اندازهای است که اگر یک لحظه مجسم کنیم زبان از ما گرفته اند ارتباط ما با جهان هستی قطع می شود هم زبان گفتاری هم نوشتاری اهمیت دارد چراکه تمام این آثار علمی ادبی ما به زبان نوشتاری است.
بهاری گفت: زبان فارسی زبان ترکیبی است که از یک واژه چندین کلمه و واژه می سازد و این قدرت زبان فارسی است.
وی ادامه داد: مردم مثل گذشته خجالت نمی کشند که به گویشهای منطقهای خود صحبت کنند هیچ ابائی هم از این موضوع ندارند و عامل مباهات هم میدانند، محدوده جغرافیایی استان ما از گذشته تا امروز بسیار وسیع است و بسیاری از افراد به شهرها و کشورهای دیگر مهاجرت کردند اما هنوز از گویش خودشان بهره می برند و حفظ کردند.
وی یادآور شد: برای حفظ زبان مادری؛ گویشوران و اهل فن در حفظ زبان و جمع آوری واژهها تلاش بیشتری داشته باشند، خانواده ها به فرزندان خود آموزش دهند و واهمه نداشته باشند در ابتدا زبان رسمی را به خوبی یاد بگیریم که در همه جا استفاده میشود و با همنوعان در کل کشور ارتباط میگیریم در کنار آن گویشها میتواند به زبان رسمی ما کمک کند.
نويسنده و پژوهشگر افزود: فرهنگستان ها واژه های جدیدی می سازند در حالی که ما واژه های بسیار ارزشمندی در زبان های بومی و گویش ها داریم، زبان بلوچی یک زبان پهلوی است و گویش های مردم سیستان یک گویش دری است که بسیاری از واژه ها را در خود دارند و احتیاج به واژههای جدید نداریم.
وی خاطرنشان کرد: در کنار گویش ها باید به پوشش هم توجه کرد، پوشش های ما در گذشته بسیار زیبا بوده است پوششهای امروز سیاه، تیره و کبوده که در گذشته رواج نداشته پوشش ها و لباس های سفید و شاد بودند و زن و مرد در روستاها و در مناطق دیگر ایران استفاده می کردند این نوع پوشش و همزبانی جایگاه ارزشی داشته این جایگاه برای هر کشوری مقدور نیست و ما رنگین کمانی از زبانها و پوشش ها داریم که بسیار ارزشمند است.
انتهای پیام/