به گزارش
زاهدانه، کم کم صدایی به گوش می رسد گویا کاروان خاطرات، بازگشته از جایی که چهل روز گذشته است. اربعین در راه است؛ روز تازه شدن داغى که هیچ گاه کهنه نخواهد شد، روز ورود دوباره زینب کبرى (ع) به کربلا، اما این بار نه به عشق همراهى برادر، که به شوق زیارت تربت او. کاروان خسته زنان و کودکان، چهل منزل راه را بى وقفه پیمودند تا یک بار دیگر، قتلگاه جگرگوشه های رسول خدا (ص) را ببینند و این بار بدون زنجیر و تازیانه گریه کنند وعقده چهل روزه شان را باز کنند.
براستی که هنوز هم ندای ملکوتی و غریبانه " هل من ناصر ینصرنی " مولای مظلوم مان به گوش می رسد، غربتی که بیش از یک هزار و۴۰۰ سال است ادامه دارد و هرچه زمان می گذرد این غربت بیشتر احساس می شود به گونه ای که هر ساله با نزدیک شدن به سالروز اربعین حسینی، خیل عظیمی از عاشقان و دلدادگان این امام همام با پای پیاده راهی زیارت کربلا می‌شوند.
سالیان بسیار دور درست پس از واقعه عاشورا بود که یزیدیان کاروانی از خاندان عصمت و طهارت (ع) را با غل و زنجیر به اسیری بردند. کاروانی که با گذشت از چهل منزل بار دیگر بسوی کربلا می آید اما اینبار خبری از دختر سه ساله امام حسین(ع) در بین اسرا نیست و کاروان زخم خورده بر می گردد تا عمه سادات درد دلها با سربریده برادر کند و از مصیبت هایی که کشیده، بگوید.
امروز نیز پس از گذشت قرن ها مسلمانان اقصی نقاط جهان با شرکت در همایش پیاده روی اربعین حسینی ارادت خود را به این خاندان ثابت می کنند چرا که در روایات آمده است هر کس با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود خدای متعال گناهان او را می بخشد و هرآنچه بخواهد نصیبش می کند.
از همین رو در بین زائران پیاده اربعین هستند زنان، کودکان و سالخوردگانی که با عشق به ائمه و دیدار بارگاه ملکوتی امام حسین(ع) راهی این سفر معنوی می شوند، مادرانی که نوزاد خود را به آغوش گرفته و عاشقانه، مسیر حرم را می پیمایند یا پیرمردی که عصا به دست و لرزان لرزان قدم هایش را بر می دارد تا به زیارت امام خویش در کربلا نائل شود. اینکه از هر گوشه ای فریاد «لبیک یا حسین» را می‌شنوی دلت قرص می شود که دیگر پسر فاطمه(س) تنها نخواهد ماند، آنجا حواست ناخودآگاه می رود به سمت جوانان رزمنده ای که در دوران دفاع مقدس به ندای رهبر خویش لبیک گفتند؛ چرا که در دوران دفاع مقدس نیز در جبهه‌ها پیاده‌روی‌های زیادی به عنوان تمرین های رزمی انجام می شد و امروز نیز پیاده‌روی به سمت حرم امام حسین (ع) خود نوعی تمرین برای آماده سازی بسوی ظهور حضرت مهدی (عج) است.
از آنجایی که مقام معظم رهبری نیز درباره اهمیت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعین فرموده اند که «شروع جاذبه‌ی مغناطیس حسینی، در روز اربعین است. جابربن‌عبداللَّه را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشد. این، همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی، در دل من و شماست. کسانی که معرفت به اهل‌بیت دارند، عشق و شور به کربلا همیشه در دلشان زنده است. این از آن روز شروع شده است.» این جاذبه سالها است که در قالب برگزاری تجمع میلیونی و پیاده‌روی زائران حسینی از نجف تا کربلا تجسم پیدا کرده است که مسلمانان سراسر جهان در چنین ایامی عزم خویش را جذب می کنند می کنند تا با کاروان پیاده روی اربعین همراه شوند.
برپایی موکب پذیرایی از زائران کربلا در سیستان وبلوچستاندر سیستان وبلوچستان نیز در راستای نهادینه کردن فرهنگ ایثار و شهادت و آشنا شدن آحاد مردم با فرهنگ حسینی، عزاداری های سید و سالار شهیدان هر سال با شور و نوای بیشتری برگزار می شود و امسال نیز همچون گذشته کاروان های پیاده روی به سمت کربلای معلی براه افتاده است و مردم به عشق آن امام همام راهی دیار معنوی می شوند که در این زمینه استان ما نیز پذیرای زائرانی از آن سوی مرزها هم می شود.
شنیده ها حاکی از آن است که امسال بیش از 14 هزار زائر از افغانستان و پاکستان برای اربعین حسنی در قالب کاروان های پیاده روی از سیستان وبلوچستان راهی این سفر معنوی می شوند .
این روزها موکب پذیرایی از زائران کربلا در زائر سرای امام رضا(ع) پذیرای هزاران زائری است که با پای پیاده راهی این سفر معنوی می شوند و در این میان هستند خادمین افتخاری امام حسین(ع) که چند هفته قبل خود را آماده پذیرایی از این افراد کرده اند. براستی که رمز ماندگاری و جاودانه بودن انقلاب اسلامی را باید در الهام گیری از قیام سرخ عاشورای حسینی به شمار آورد زیرا تا زمانی که این ارادت و دلدادگی به ساحت مقدس سیدالشهدا و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در دل و جان و روح امت اسلامی ریشه دارد، دشمنان کور دل که کینه از دین الهی دارند نمی توانند کوچکترین آسیبی به آن وارد کند و در مسیر ضربه به این حرکت الهی کاری از پیش ببرند.
بهترین سوغاتی سیستان وبلوچستان خود را به سرزمین کربلا رساندبهترین سوغاتی سیستان وبلوچستان هم چند روز به اربعین مانده رفت تا همراه زائران پیاده اربعین خود را به سرزمین کربلا برساند.
در این بین ستاد بازسازی عتبات عالیات سیستان و بلوچستان هم اقدام به تعبیه ایستگاه برای زائران پیاده در حوزه تغذیه، اسکان و تامین نان زوار اربعین حسینی کرده است.
اولین محموله اقلام اهدایی مردم به زوار پیاده رو کربلا ارسال شد، این اقلام که شامل 30 هزار کلوچه به نیت کمک به زوار امام حسین (ع) و به ارزش 10 میلیارد ريال بود به وسیله 7 دستگاه تریلی به سه نقطه تعیین شده به عراق ارسال شد تا در موکب هایی به حد فاصل 90 کیلومتری نجف تا کربلا بین زائران پیاده حسینی توزیع شود.
برپایی موکب پذیرایی از زائران کربلا در سیستان وبلوچستاندر راستای نهادینه کردن فرهنگ ایثار و شهادت و آشنا شدن آحاد مردم با فرهنگ حسینی، عزاداری های سید و سالار شهیدان هر سال با شور و نوای بیشتری برگزار می شود و امسال نیز همچون گذشته کاروان های پیاده روی به سمت کربلای معلی براه افتاده است و مردم به عشق آن امام همام راهی دیار معنوی می شوند.
هرساله همزمان با اربعین امام حسین(ع) کاروان های پیاده روی از سراسر دنیا به سمت سرزمین کربلا براه می افتند و در این زمینه سیستان وبلوچستان نیز پذیرای زائرانی از آن سوی مرزها می شود.
امسال نیز موکب پذیرایی از زائران کربلا در زاهدان در زائر سرای امام رضا(ع) پذیرای هزاران زائری است که با پای پیاده راهی این سفر معنوی می شوند و در این میان هستند خادمین افتخاری امام حسین(ع) که چند هفته قبل خود را آماده پذیرایی از این افراد کرده اند. براستی که رمز ماندگاری و جاودانه بودن انقلاب اسلامی را باید در الهام گیری از قیام سرخ عاشورای حسینی به شمار آورد زیرا تا زمانی که این ارادت و دلدادگی به ساحت مقدس سیدالشهدا و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در دل و جان و روح امت اسلامی ریشه دارد، دشمنان کور دل که کینه از دین الهی دارند نمی توانند کوچکترین آسیبی به آن وارد کند و در مسیر ضربه به این حرکت الهی کاری از پیش ببرند.
از آنجایی که رسانه های غربی و صهیونیستی از بازتاب این مراسم بی نظیر جهان تشیع جلوگیری می کنند وظیفه اصحاب رسانه و قلم دوچندان می شود به همین دلیل نیز
خبرنگار ما به استقبال از زائرانی می رود که به عشق اهل بیت(ع) کیلومترها راه را پیموده اند تا با کاروان پیاده روی اربعین راهی سفری معنوی شوند شما نیز با خواندن این گزارش با ما در این مسیر همراه شوید.
با عشق به سید و سالار شهیدان محموله تغذیه زوار را به مقصد می رسانیم در این بین افرادی هم بودند که با گذشت از جنبه های مادی و اقتصادی به دنبال توشه ای برای آخرت بودند و با نیت «قربت الی الله» اینکار را انجام دادند. این گفته یکی از رانندگان تریلی مواد حمل غذایی به عراق است که می گوید: هیچ هزینه حمل و نقلی دریافت نمی کنیم و به عشق سید و سالار شهیدان این محموله ها را به مقصد می رسانیم.
وی که از گفتن نامش خودداری می کند، بیان داشت: عشق به امام حسین(ع) پیر و جوان نمی شناسد هدفم از اینکار کمک رسانی به زائران کربلا است تا تغذیه آنان در طی مسیر فراهم باشد و اما بهترین خواسته ام از خدا دعا برای فرج آقا امام زمان(عج) است که امیدوارم مورد اجابت واقع شود.
خدمت به زوار امام حسین(ع) افتخار بزرگی استیکی از جوان ترین خادمین افتخاری در زائر سرای زاهدان انگیزه حضور خود در این مکان را رفع خستگی از زائران امام حسین(ع) عنوان می کند و می گوید: تنها کاری است که از عهده ام بر می آید، وقتی لایق این سفر معنوی نمی شوم دوست دارم حداقل به عزادارن سید و سالار شهیدان کمک کنم تا برای آخرت خود توشه ای خوب ذخیره کنم.
وی ادامه می دهد: چند روزی است که در حال آماده سازی این مکان برای اسکان موقتی زائرانی هستیم که از آن سوی مرزها به عشق امام حسین(ع) راهی سفری معنوی می شوند، از ساعت 14 تا 18 با حضور در این زائر سرا مشغول به تمیز کاری، کمک به آشپزی و پذیرایی از زائرین هستم که امیدوارم مورد قبول خداوند و ائمه اطهار(ع) قرار بگیرد.
این خادم جوان بیان می کند: سالهاست در انتظار رفتن به سفر کربلای معلی هستم و این آرزوی همیشگی من است، دیدن این زائران که کیلومترها راه را طی می کنند و سختی های زیادی را به جان می خرند تا به زیارت امام حسین(ع) بروند چنان انگیزه ای به من می دهد که از خادمی برایشان افتخار می کنم زیرا لبهای تشنه ای را سیراب می کنم که عزادار پسر فاطمه (س) هستند؛ باشد که به واسطه این خادمی خداوند دیدار کربلا را نصیبم کند.
عشق به امام حسین(ع) خستگی سفر را از بین می بردغلامرضا غلامی یکی از زائران پاکستانی در زائر سرای امام رضا(ع) است که در گفت و گو با
خبرنگار ما بیان می کند: از زاهدان به سمت مشهد برای زیارت امام رضا(ع) می رویم و از آنجا نیز به دیدار خواهر گرامیشان حضرت معصومه(ع) در قم می رویم.
این زائر حسینی با بیان اینکه چندین بار توفیق سفر زیارت کربلا نصیبش شده است، می گوید: از قم به نجف می آییم و از آنجا با پای پیاده به دیدار امام حسین(ع) در کربلا مشرف می شویم.
وی ادامه می دهد: وقتی سختی و خستگی مسیر راه را به عشق زیارت این امام همام طی می کنیم هیچ چیز مانع راهمان نمی شود و خستگی برایمان معنا پیدا نمی کند زیرا لحظه به لحظه این سفر شیرن ترین لحظات را برایمان به ارمغان می گذارد.
غلامی که شنیدن نام امام حسین(ع) اشک از دیدگانش سرازیر می شد، بیان می کند: شوق به دیدن امام علی(ع) و امام حسین(ع) عالمی دارد. اجتماع بزرگ مسلمانان در این سرزمین حس و حال عجیبی دارد. اینکه دوباره لایق زیارت کربلا می شویم جای شکر دارد و همیشه از خداوند منان بخاطر این سفر معنوی سپاسگذارم.
این زائر حسینی می گوید: امام حسین(ع) و یاران باوفایش سختی های زیادی در این راه متحمل شدند، ایشان مظلوم بودند و با تشنگی به شهادت رسیدند لذا در این سفر است که بدرستی می توان درک کرد مصیبت های بزرگی که بر این خاندان وارد شده است.
مردم ایران باید شکرگذار امنیت حاکم در کشورشان باشندمحمد سلیم یکی دیگر از زائرانی ست که کیلومترها راه را از پاکستان به شوق زیارت امام علی(ع) و امام حسین(ع) طی کرده و در گفت و گو با
خبرنگار ما بیان می کند: این عشق به اهل بیت است که امثال من را پیاده به سوی حرمش می کشاند و سختی ها سفر را برایمان شیرین می کند.
وی هدف اصلی حرکت کاروان های پیاده اربعین به سمت کربلا را انتقال پیام عاشورا و قیام امام حسین (ع) از شهری به شهر دیگر عنوان کرد و می گوید: این دومین سالی است که خداوند توفیق شرکت در پیاده روی اربعین حسینی را نصیب من کرده است.
محمد سلیم ادامه می دهد: به همه توصیه می کنم که این سفر معنوی را از دست ندهند و به هر قیمتی هم که شده در این پیاده روی شرکت کنند.
وی با تاکید به اینکه عشق به سید و سالار شهیدان حضرت سید الشهداء (ع) مرا راهی این دیار کرده است، می گوید: امام علی(ع) شیر خدا است که در نجف اشرف به زیارت او می روم؛ پیمودن این راه هیچ سختی برایم ندارد و با عشق این مسیر را طی می کنم.
این زائر حسینی بیان می کند: وقتی گروه گروه از مردم زن و مرد، پیر و جوان از کودک 6 ماهه تا پیرمرد 90 ساله به شوق زیارت امام حسین(ع) این راه را طی می کنند و به دیدار امام خویش می روند چنان حسی در خود احساس می کنیم که می توان گفت این مهر و محبت به اهل بیت(ع) است که در دلهای همه مردم از ایرانی، افغانی،لبنانی گرفته تا آمریکایی و یمنی و غیره غوغا به پا کرده است.
وی با اشاره به اینکه در زائر سرای امام رضا(ع) خامین افتخاری با روی گشاده و خندان به خوبی از آنان استقبال می کنند، ادامه می دهد: تنها مشکل ما برای سفر گرفتن ویزا و پاسپورت از پاکستان است.
محمد سلیم بیان می کند: زندگی کردن در ایران خوب است و آرامش به همراه دارد در اینجا امنیت برقرار است که ما از این نعمت در کشور خود بی نصیب هستیم زیرا مردم ما در پاکستان امنیت کافی ندارند.
می رود تا با کاروان زینب کبری(س) همدردی کندمحمد رحمان پاکستانی زائر دیگری است که به
خبرنگار ما می گوید: عشق به امام حسین(ع) از کودکی در دلهای ما جاری است و امروز هم به عشق این امام و به پاس مظلومیت ایشان ما همسفرشده ایم با کاروانیانی که در عمق وجودشان، عشق به این امام همام موج می زند و این عشق است که مسیر طولانی سفر را برایمان شیرین تر از عسل کرده است.
وی در حالی که اشک چشمانش را پاک می کند دستش را به ادای احترام به سید وسالار شهیدان بر روی سینه اش می گذارد و ادامه می دهد: امام حسین(ع) عشق است؛ بعد از سالها چشم انتظاری بالاخره خداوند توفیق زیارت این امام را نصیب من کرد و از این بابت شکر گذار خداوند هستم.
محمد رحمان می رود تا هم نوایی کند با کاروانی که در سال 61 هجری به سوی دمشق راهی شد، چرا که می گوید: نیت من در این پیاده روی اربعین همدردی با حضرت زینب(س) است که این بانوی بزرگ نمونه ای از صبر، مقاومت و شجاعت می باشد و در این مسیر سختی ها و مصیبت های زیادی را تحمل کردند.
وی در حالی که بغضی به گلو دارد، می گوید: این توفیق بزرگی است که خداوند شامل حال من کرده زیرا دیدن حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) و عشق به امام علی(ع) سالهاست که مرا مجاب کرده هر طور شده با کاروان پیاده روی اربعین راهی شوم و امروز نیز تا زمانی که با چشم های خود گنبد امام حسین را نبینم هنوز هم باورم نمی شود و فکر می کنم در رویا به سر می برم.
وی ادامه می دهد: برای گرفتن ویزا از پاکستان سختی های زیادی به جان خریدم اما همه آنها را به عشق و محبت اهل بیت(ع) تحمل می کنم زیرا این لحظات بهترین ساعت های عمرم به حساب می آیند.
سخن پایانی:عزاداران حسینی پس از چهل روز عزاداری می خواهند مزد خود را با حضور در کربلای معلی بگیرند و وفاداری خود را به خاندان عصمت و طهارت(ع) به اثبات برسانند از همین رو در مورد زیارت اربعین، سفارش خاصی از سوی امام حسن عسکری (ع) نقل شده است که زیارت کربلای معلی در همه‌ی اوقات جزء بافضیلت‌ترین اعمال به حساب می‌آید و کمتر می‌توان عبادتی را بافضیلت‌تر از آن تصور کرد؛ اما وقتی زمان خاصی برای زیارت به‌عنوان علامت مؤمن اعلام می‌شود، معلوم است که عنایت خاصی نسبت به آن وجود داشته است.
گزارش: نجمه خسروپرست
منبع: جوان
