یادداشت/
طبقه «مرفهین بی درد»، به چه می اندیشند؟
هدیه ی اتومبیل‌های سیصد میلیونی به عنوان اشانتیون قراردادهای میلیاردی فوتبالیست‌ها، برگزاری حراج آثار هنری با رقم‌های چند ده میلیونی، فروش خانه‌های چند صد متری با قیمت های میلیاردی در شمال شهر تهران، قیمت سیصد هزارتومانی یک پرس غذا در رستوران برج میلاد و… تنها بخشی از خبرهایی هستند که وقتی به گوش مردم می‌خورند عبارت «مرفهان بی‌درد» را در اذهان آنها تداعی می‌کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۰
به گزارش زاهدنیوز به نقل از اوشیدا؛ «مرفهان» که دغدغه‌های آنها حول و حوش مد جدید لباس، جدید‌ترین گوشی موبایل، آخرین مدل ماشین و خوش آب و هوا‌ترین جا برای گذراندن تعطیلات پرسه می‌زند؛ و مستضعفان جهان که هیچ، حتی سخن گفتن از مردمی که هر روز چند کیلومتر آنطرف‌تر خانه ی آنها زندگی متفاوتی دارند، «درد» ی در آنها ایجاد نمی‌کند.
واژه ی «مرفهان بی‌درد» بار‌ها در بیانات امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری دیده و شنیده شده است. مقام معظم رهبری فرموده اند: «کسانى هستند که تلاش مى‌کنند و حقیقتاً در صدد این هستند که طبقه ی ممتازه ی جدیدى در نظام جمهورى اسلامى به وجود آورند. به خاطر انتخاب‌ها و انتصاب‌ها و زرنگی‌ها و دست و پاداری‌ها و مشرف بودن بر مراکز ثروت، و از طریق نامشروعى که با زرنگى آن را یاد گرفته‌اند، به اموال عمومى دست بیندازند و یک طبقه‌اى جدید، طبقه ی ممتازان و مرفّهان بى‌درد، درست کنند. نظام اسلامى، با مرفّهان بى‌درد و معارض و مخل، آن‌طور برخورد سختى کرد؛ حال از درون شکم نظام اسلامى، یک طبقه ی مرفّه بى‌درد جدید طلوع کند! مگر این شدنى است؟! به فضل پروردگار، مخلصان انقلاب و اسلام نخواهند گذاشت که چنین انحراف هاى بزرگى به وجود آید.»
نکته‌ای که در این سخن وجود دارد و قابل توجه و تأمل است آنجاست که ایشان نسبت به طلوع این «مرفهان بی‌درد» از «درون شکم نظام اسلامى» هشدار می‌دهند. تعارضی که این روز‌ها کم و بیش شاهد سر بر آوردن آنها از این سو و آن سوی کشورمان هستیم.
این تولد، از درون نظام از آنجا خطرناک است که در ظاهر با انقلاب سر جنگ ندارد، برای امام بزرگداشت برگزار می‌کند، دهه ی فجر را گرامی می‌دارد و خود را به شدت انقلابی می‌داند و از این رهگذر مرزهای موجود میان انسانی که قرار بوده است، پرورش یافته ی مکتب انقلاب امام باشد با منش و رفتاری مغایر، او را از میان بر می‌دارد و یا حداقل گنگ و مبهم می‌کند.
باید توجه داشت این طبقه ی جدید حتماً برخورداری‌های اقتصادی متمایزی دارد اما بیش از آنکه یک طبقه اقتصادی باشد، دارای شاخصه‌های فرهنگی است.
فرهنگ رفاه زدگی و بی‌دردی، اگرچه با تلاش برای دست یابیِ هرچه بیشتر به امکانات اقتصادی و رفاهی قرابتی دیرینه دارد، اما الزاماً با آن همراه نیست؛ چه آنکه دیده می‌شود افرادی را که خیلی هم از نظر اقتصادی وضعیت ویژه‌ای ندارند، اما از مصادیق تام و تمام «مرفهان بی‌درد» هستند.
رستوران‌های «شیک» شمال تهران با ورودی نزدیک به نیم میلیون تومان و فهرست غذای بدون قیمت، بستر حضور همین بی دردها است آنجا با وجود قیمت بالا «مشتری ثابت» دارند و هر چه قیمت بالاتر باشد، «میل آنها برای هزینه‌کردن بیشتر می‌شود».
مشتریان «پولدار» این رستوران‌ها، «صورتحساب را بی‌چون و چرا پرداخت می‌کنند»، بنا به تعبیری «منوهای بی‌قیمت برای مشتری‌های وی‌آی‌پی»
یکی از این مشتریان گفته که در این فضا «آدم احساس آرامش می‌کند. حس می‌کنی فرق داری. دقیقاً همین است. حس خاص بودن می دهد، وقتی ۴۵۰ هزار تومان ورودی می‌دهید، حتماً برایتان مهم نیست که قیمت غذاها چقدر است. آنها پیشنهاد می‌دهند و شما انتخاب می‌کنید. در منو، قیمتی دیده نمی‌شود. برای هیچ چیز. نه پیش غذا، نه غذای اصلی و نه دسر و مخلفات».
بیشتر مشتری‌های این نوع رستوران‌ها «دوست دارند غذای‌شان را در محیطی خاص و خلوت صرف کنند. دوست ندارند موقع صرف غذا، کسی مزاحم‌شان شود و خوش‌شان نمی‌آید صدای دیگران را بشنوند» به همین دلیل ورود کودکان زیر ۱۰ سال نیز برای پرهیز از بر هم خوردن سکوت این نوع رستوران‌ها ممنوع است، آنها دوست دارند این پول را خرج کنند گاهی هرچه قیمت بالاتر می‌رود، میل‌شان برای هزینه کردن بیشتر می‌شود».
قیمت یکی از سالادهای «پرطرفدار» یکی از این رستوران‌ها که ترکیبی از «خاویار و آووکادو با سس مخصوص» است، نزدیک به چهارصد هزار تومان قیمت دارد، مشتریان در صورت سفارش این سالاد، تا پیش از سفارش غذای اصلی، ۴۵۰ هزار تومان به عنوان ورودی و ۴۰۰ هزار تومان برای این سالاد هزینه کرده‌اند.
حال باید دید مسئولان این مملکت اسلامی، با اندیشه های ناب دینی، چراغ های نورانی روشن شده توسط بنیانگذار انقلاب اسلامی و فرمایشات که رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران داشته اند، ساماندهی این منش و سبک زندگی را چگونه تدبیر می کنند.
انتهای پیام
