به گزارش پایگاه خبری تحلیلی
زاهدنیوز، شهرستان میرجاوه دارای ابنیه تاریخی متعددی است که قلعه لادیز یکی از این بنا‌های تاریخی مربوط به دوره ساسانی است.
«قلعه لادیز» در بلندی تپه‌ای ماسه‌ای بنا شده است که از یک سو به سمت رودخانه‌ی لادیز راه دارد و هوای آن خصوصاً در پائیز و زمستان بسیار دلچسب است.
لادیز از روستا‌های بسیار جذاب این استان برای گردشگری است و آثار طبیعی و تاریخی مهمی را در خود جای داده است.
چشمه‌ی آب معدنی حضرت موسی و گورستان هفتاد ملا با قدمتی بالغ بر ۸۰۰ سال از دیدنی‌های اطراف این روستا است.
لادیز به دلیل دور بودن شاید امکانات رفاهی زیادی نداشته باشد اما شما به راحتی می‌توانید از خانه‌های محلی مردم مهمان‌نواز منطقه برای اسکان بهره ببرید و تجربه‌ی خوبی از زندگی در کنار این مردم داشته باشید.
در لادیز چشمه‌های متعددی وجود دارد و از نظر تأمین آب مشکلی نخواهید داشت اما همراه داشتن مقداری آب معدنی و بطری برای پر کردن و همراه داشتن آب ضرر ندارد.
زیبایی‌های منحصر به فرد این غار در منطقه کویری و در جوار چهارمین قله مرتفع ایران از قابلیت‌های فراوانی برای جذب طبیعت گردان و گردشگران داخلی و خارجی برخوردار است، اطراف دهانه ورودی غار از پوشش گیاهی زیبایی برخوردار است و درختان پده، گز و انواع گیاهان علفی جذابیت خاصی به آن داده و در روز‌های تعطیل مکان تفریحی خوبی برای برخی خانواده‌های زاهدانی و میرجاوه است.
قلعه لادیز متعلق به دوره‌ی اشکانیان استعبدالله کرد، رئیس اداره میراث فرهنگی میرجاوه در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: قلعه تپه لادیز مربوط به دوره ساسانیان اوایل دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان زاهدان، بخش میرجاوه، روستای لادیز سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۷۵۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
وی افزود: قلعه لادیز به دلیل این‌که افرادی با نام‌فامیلی اربابی در آن سکونت داشتند به قلعه‌ی اربابی هم معروف است.
کرد گفت: این قلعه متعلق به دوره‌ی اشکانیان است و در تاریخ ۱۰ دی‌ماه ۱۳۸۱ با شماره‌ی ثبت ۶۷۵۰ به فهرست آثار ملی ایران اضافه شده است.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی میرجاوه؛ با توجه به تعداد اتاق‌های این قلعه می‌توان حدس زد که در گذشته دارای رونق فراوان بوده اما اکنون به دست فراموشی سپرده شده است.
وی ادامه داد: این منطقه به دلیل وجود همین قلعه به لادژ معروف بوده و بعد‌ها با حمله‌ی اعراب به ایران کم‌کم به لادز و بعد‌ها به لادیز تغییر پیدا کرد.
این مسئول تصریح کرد: این قلعه بر روی صخره‌های سنگی اطراف این روستا بنا شده و در پی آن از سنگ‌های درشت محیط و برای دیوارهای آن از خشت استفاده شده است.
کرد افزود: اکنون تنها بخش کمی از دیوارهای این قلعه باقی مانده است و بیشتر به تپه‌ای ماسه‌ای شبیه شده است، زیربنای این قلعه ۲۵۰ در ۵۰ متر بوده و تقریباً ۱۵ متر نسبت به زمین‌های اطرافش بالاتر قرار دارد.
به گفته وی؛ در شمال این قلعه رودخانه‌ای جریان دارد که تقریباً در تمام سال آب در آن جریان دارد.
وی بیان کرد: این قلعه تقریباً از ۳ طرف به پرتگاه‌های کوچکی منتهی می‌شود و جزء قلعه‌های دفاعی طبقه‌بندی شده است.
این مسئول خاطرنشان کرد: این قلعه‌ی خشتی یادگار معماری ساسانی است که در پلانی مستطیلی بنا شده است و هزار و ۴۰۰ سال عمر دارد و در منطقه‌ای نیمه کوهستانی بر فراز تپه‌ای طبیعی از جنس آهک و ماسه سنگ در حاشیه جنوبی رودخانه لادیز واقع شده است.
انتهای خبر/
