کد مطلب: 49724
 
گزارش زاهدانه از پرچمداران غیرت در دهه چهارم انقلاب اسلامی؛
تحریم ها مانع دستیابی به انرژی هسته ای نشد/ خون شهدا درخت هسته ای ایران را آبیاری کرد
قدرت های استکباری تمام توان خود را بکار گرفتند تا با جنجال آفرینی، فشار و تحریم زمینه ساز صرف نظر کردن ایران از دستیابی به انرژی هسته ای شوند اما تلاش و همت ایرانیان با توکل برخدا بار دیگر نقشه آنان را برملا ساخت و باعث سربلندی و اقتدار ایران اسلامی شد.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۰۶:۰۰
 
به گزارش زاهدانه، بیستم فروردین ماه روز ملی فناوری هسته ای نام گرفت؛ روزی که به پاس تلاش ها، اراده و همت ملت ایران در دستیابی به انرژی هسته ای بر لوح زرین صفحات تاریخ با اقتدار حک شد چرا که در قضیه هسته ای قدرت های استکباری تمام توان سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی خود را بکار گرفتند تا با جنجال آفرینی، فشار و تحریم زمینه ساز صرف نظر کردن ایران از این موضوع شوند اما تلاش و همت ایرانیان با توکل برخدا نشان داد که در جنگ، اراده ها، قوی تر از قدرت های بزرگ دنیا هستند.
از اینرو کشورهای استکباری برای اینکه مانع پیشرفت ایران از دستیابی به انرژی هسته ای شوند اقدام به ترور شخصیت های علمی و دانشمندان هسته ای این مرز و بوم همچون شهید احمدی روشن، قشقایی، رضایی نژاد، شهریاری، علی محمدی و غیره کردند.
اما ملت ایران که از شهادت پروایی نداشته و شهادت را نردبان ترقی خود محسوب می کند سالیان متمادی است که با قدرت و عظمت خود نقشه شوم استکبار جهانی را برملا ساخته و نشان داده که خواستن توانستن است زیرا دشمنان با هر اقدام وحشیانه و غیر انسانی خود نه تنها مانع رسیدن به اهداف والای ایرانیان نمی شوند بلکه هر ایرانی برای انتقام خون شهدایی که جان خود را در این راه نثار کرده است بر می خیزد و ادامه دهنده راه شهدا می شود بگونه ای که امروز به برکت خون شهدا به ویژه شهدای هسته ای شاهد آنیم که دشمن در مقابل اراده و همت ایرانیان به زانو در آمده است.
گویای این مهم مذاکراتی است که ابر قدرت های جهان را بر سر میز مذاکره با ایران کشاند.
براستی که امروز شهدای هسته ای ایران سند مظلومیت این مرز و بوم بحساب می آیند، دنشمندانی که با ویژگی های مشترک، اهداف هماهنگ و تلاش های مستمر در مسیر زنده نگه داشتن چرخه هسته ای کشور گام برداشته و به عشق وطن پرستی، تعهد و مسئولیت پذیری دین خود را به نظام ادا کردند.
در ادامه خبرنگار زاهدانه به معرفی و بازگو کردن زندگینامه تنی چند از شهدای هسته ای پرداخته است.

شهید مصطفی احمدی روشن:
شهید مصطفی احمدی‌روشن متولد سال 1358شمسی در روستای سنگستان استان همدان ایران است. وی دوران کودکی خود را در خانواده‌ای فقیر در این روستا گذراند درحالی‌که علاقه زیادی به تحصیل داشت. خانواده وی در محله‌ای واقع در پشت امامزاده یحیی همدان به نام محوطه آقاجانی بیگ و در خانه اجاره‌ای قدیمی با امکاناتی اندک زندگی می‌کردند. پدر وی راننده مینی‌بوس بود و در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سال‌های بسیاری را به مبارزه با دشمن بعثی پرداخته بود. شهید روشن، دوران راهنمایی را با رتبه عالی از مدرسه خیام همدان فارغ‌التحصیل شد و به دبیرستان ابن‌سینا رفت. پس از آن نیز در آزمون سراسری سال 77شرکت کرد و وارد دانشگاه صنعتی شریف تهران و سپس در سال 81از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. شهید احمدی‌روشن با وجود سن پایین- حدود 32سال- دارای مقالات متعدد علمی در رشته پلیمر بوده است. وی در سال 1380ش و در دوران تحصیل خود در این دانشگاه در پروژه ساخت غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها که برای نخستین بار در کشور انجام می‌شد همکاری داشته است. بنا بر گزارشات رسیده بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیش از شهادت دکتر احمدی روشن با وی دیدار داشته‌اند.وجود نام شهید احمدی‌روشن در لیست شورای امنیت و دیدار وی با بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گمانه‌زنی‌ها درباره رابطه اسامی موجود در لیست با ترورها را افزایش داده است. صبح چهارشنبه 21دی 1390در دومین سالگرد ترور شهید علی‌محمدی ساعت 8:20صبح انفجار یک خودروی پژو 405توسط تیم تروریستی سیا و موساد باعث به شهادت رسیدن ایشان شد. یک دستگاه موتورسیکلت با دو سوار مقابل دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی بمب دست‌سازی را به در سمت راست جلوی اتومبیل حامل شهید احمدی‌روشن چسبانده و بعد از طی مسافتی حدود 200تا 300متر این بمب عمل کرده و باعث انفجار خودرو می‌شود. راننده شهید احمدی‌روشن، رضا قشقایی، نیز در پی این عملیات تروریستی به شهادت رسید.

شهـیـد مجید شهریاری:
دکتر مجید شهریاری در سال ۱۳۴۵ و در زنجان متولد شد. ایشان متاهل و دارای دو فرزند به نام‌های محسن و زهرا بودند. همسر ایشان شهید زنده خانم بهجت قاسمی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی است. ایشان تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زنجان، دوره کارشناسی را در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر (از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۸)، دوره کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی هسته‌ای در دانشگاه صنعتی شریف (از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۱) و دوره دکتری در رشته مهندسی هسته‌ای را در دانشگاه امیرکبیر (از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۷) گذراند. پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه امیرکبیر به‌عنوان عضو هیأت علمی مشغول به‌کار شد. شروع به‌کار ایشان به‌عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاه شهید بهشتی در تاریخ 14 /11/ 1380 در دانشکده مهندسی هسته‌ای و در گروه آموزشی کاربرد پرتوها با مرتبه استادیاری پیمانی بوده است.

شهید مسعود علی‌محمدی:
مسعود علی محمدی ۳ شهریور ۱۳۳۸ در تهران دیده به جهان هستی گشود. پس از طی دوره‌های مقدماتی تحصیلی با بالاترین رتبه‌ها وارد دانشگاه شیراز شد و مدرک کارشناسی خود در رشته فیزیک را از این دانشگاه در سال ۱۳۶۴ دریافت کرد. پس از آن برای طی دوره‌های تکمیلی به مهم‌ترین دانشگاه صنعتی کشور راه یافت و در مقاطع کارشناسی ارشد (۱۳۶۷) و دکترای فیزیک با گرایش ذرات بنیادی از دانشگاه صنعتی شریف فارغ‌التحصیل شد. او از نخستین دانشجویان دوره دکترای فیزیک در داخل ایران بود و نخستین شخصی است که در ایران دکترای خود را در فیزیک دریافت کرده است. او ده‌ها مقاله ISI منتشر کرد و همچنین از نخستین دانشجویان پسا دکتری در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی بود. تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بوده است. با پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات) نیز طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ همکاری داشت. ازجمله درس‌های ارائه شده توسط وی می‌توان به مکانیک کوانتومی و الکترومغناطیس، مکانیک آماری، ذرات بنیادی و نظریه میدان‌های کوانتومی اشاره کرد. علیمحمدی، یکی از برگزیدگان جشنواره بین‌المللی خوارزمی در سال ۸۶ بود و در پژوهش‌های بنیادی رتبه دوم را کسب کرد. وی از سال ۱۳۷۴ در دانشکده فیزیک دانشگاه تهران مشغول به تدریس بود و عضو هیأت علمی این دانشگاه بود. وی در مقاطع مختلف تحصیلی شاخه فیزیک در تربیت معلم و همچنین به‌عنوان استاد راهنما و مشاور در پروژه‌های پایان‌نامه‌های مرتبط با علوم فیزیکی، به فعالیت مشغول بوده است. انفجار بمب در قیطریه تهران در ساعت 7:30 صبح ۲۲ دی ۱۳۸۸ روی داد. در این حادثه مسعود علیمحمدی کشته شد، دو فرد دیگر زخمی شدند و خساراتی به ساختمان مجاور وارد شد. بمب جاسازی شده در یک موتورسیکلت که به فاصله یک‌متری از در ورودی منزل علیمحمدی به یک درخت بسته شده بود، قرار داشت. روحش شاد و طریقش پررهرو باد.

سخن پایانی:
براستی که شهادت پاداش مردانی است که با جهاد علمی خود، چراغ علم و روشنایی را در سنگر دانشگاه پرفروغ نگه داشتند و در نهایت با اهدای خون خود، درخت انرژی هسته ای ایران را آبیاری کردند بگونه ای که جوانان با بصیرت ایران نیزراه آنها را ادامه داده و با پیشرفت روز افزون در عرصه علم و فناوری انتقام خون آنها را از دشمنان و معاندان نظام اسلامی پس خواهند گرفت.
انتهای پیام/
Share/Save/Bookmark