فاطمه دولتی، نویسنده کتاب «راز سربند» درباره اینکه چه اتفاقی افتاده تا با سوژه این کتاب یعنی شهید جمراسی آشنا و شروع به نوشتن این کتاب کرده، به خبرنگار دانا گفت: حدود چهار سال پیش قرار بود کنگره ای برای گرامیداشت شهدای اطلاعات برگزار شود و قرار بود برای این کنگره و شهدای آن یک سری کتاب نوشته شود؛ حالا چه شهدایی که در زمان دوران دفاع مقدس شهید شده بودند و چه شهدایی که پس از آن توسط عملیات های تروریستی به شهادت رسیده اند.

وی ادامه داد: تعدادی از این شهدا به «شهدای شعبانیه» معروف بودند مانند شهید قاسمی، جمراسی و سه شهید دیگر که در عملیات پژاک، سال 90 و در آخرین روز ماه شعبان همه به شهادت رسیده بودند و وقتی پیشنهاد نوشتن کتاب برای این شهدا به من شد، چهار پنج سالی از زمان شهادتشان می گذشت. این پیشنهاد توسط موسسه راهیان فتح قم برای این کنگره به من داده شد و قرار شد من درباره شهید جمراسی بنویسم.

دولتی درباره نحوه مطالعات و پژوهش این کتاب گفت: یک سری اسناد و مدارک، ستاد در اختیار ما قرار داد و ما هم در ادامه شروع کردیم به مصاحبه گرفتن با خانواده و دوستان شهید و درنهایت کتابی نوشته شد که به مرحله چاپ نرسید و فقط برای همان کنگره مورد استفاده قرار گرفت و این افسوس چاپ نشدن کتاب برای من باقی ماند؛ چون واقعا شهید جمراسی زندگی پرماجرا و جذابی داشت. تقریبا همه سال های جنگ را به جز چند ماه در جبهه ها حضور داشته و از همان ابتدا با شهید چمران بوده تا انتهای جنگ و پس از آن واحد اطلاعات قم را تشکیل می دهد و در ادامه در عملیات های تفحص شهدا نقش پر رنگی داشته است و درست چند ماه قبل از بازنشستگی، به شهادت می رسد و همه این ها باعث شد تا من انگیزه نوشتن این کتاب را داشته باشم. همه این ها باعث شد تا من کتاب را مجددا بازنویسی کنم تا با همکاری انتشارات شهید کاظمی به مرحله چاپ برسد.

نویسنده کتاب «راز سربند» درخصوص معرفی بیشتر این کتاب گفت: این کتاب در واقع روایتی است از زندگی شهید جمراسی که از زمان کودکی شروع و به بعد از شهادتشان ختم می شود. روایت کتاب به صورت دانای کل بیان می شود و پس از کودکی به داستان جوانی، ازدواج، جبهه رفتن های ایشان، پس از جبهه و درنهایت به شهادت و دوران کوتاهی پس از آن اشاره شده است.

وی افزود: شهدای اطلاعات به خاطر حساس بودن کارشان، اکثرا در زمان حیات کمتر کسی از جزئیات کارهایشان با خبر می شد، حتی خانواده هایشان نیز معمولا در بی خبری بودند و به خاطر همین گمنامی در مظلومیت خاصی به سر می برند و به عکس شهدای شاخص که همه دوست دارند تا اطلاعات بیشتری از انها به دست آورندو درباره آنها فیلم و سریال می سازند، شهدای اطلاعات خیلی مظلوم اند و باید سعی کنیم که بیشتر شناخته شوند.

دولتی از سختی های نوشتن این کتاب به خاطر سمتی که شهید جمراسی در اطلاعات داشته گفت: در مصاحبه با خانواده ایشان و جلسات اول و دوم، عملا هیچ حرفی برای گفتن نداشتند؛ چون هیچ اطلاعات خاصی از جزئیات کار شهید در اختیار نداشتند و می گفتند که بسیاری از بستگان و حتی خود ما نمی دانستیم که ایشان دقیقا چه پست و سمتی دارند و فکر می کردیم در سپاه یک کار اداری و ساده دارند. پسر شهید به من گفت که قبل از عملیات آخر که یکی از دوستان پدر با منزل تماس گرفتند و به من گفتند امکان دارد با «سردار جمراسی» صحبت کنم؟ که من همان موقع تازه متوجه شدم پدرم سردار سپاه است. حتی همسر شهید هم این موضوع را نمی دانست و من اطلاعاتی که از خانواده شهید به دست آوردم مربوط می شد به سبک زندگی شهید، اخلاق و رفتار او در خانواده، علایق، خط قرمزهای او در محیط خانواده و عملا هر اطلاعاتی که مربور به فضای کاری ایشان بود را از دوستانشان دریافت کردم و آن هم تازه اطلاعاتی که قابل گفتن بود و اصطلاحا حرف های نگویی نبود.

فاطمه دولتی شوخ طبعی شهید را از نکات ویژه و بارز اخلاقی شهید جمراسی عنوان کرد و افزود: به قول خانواده شهید، همین ویژگی شوخ طبعی بالا باعث شده بود که ما و اطرافیان هیچ موقع متوجه کار حساس و خطرناک ایشان نشویم و حتی شک کنیم که در چه واحدی مشغول به کار هستند.

انتهای پیام/