به گزارش
زاهدانه، من یک روستایی هستم، جایی زندگی می کنم غافل از هر گونه امکانات اولیه رفاهی که شاید حتی یک راه مناسب ارتباطی به شهرها را هم ندارم، ارتباط تلفنی بسیار اندک است و اگر هم هست بسیار ضعیف و مشکل دار است، و بسیاری از مشکلات و کمبودهای دیگری که می شود با بیان کردن آنها تومارطویلی را نوشت. چرا که روستایی که من در آن زندگی می کنم نه آب دارد نه مدرسه، گویا ادیسون و الکساندر گراهام بل هم یادشان رفته که عده ای از مردم هم هستند که در دور افتاده ترین مناطق دنیا نفس می کشند و روزگاری به امکانات اولیه نیازمند خواهند شد. بار الها تو را سپاسگذارم وبه داده ها و نداده هایت شکر گذاری می کنم.
سیستان و بلوچستان یکی از بزرگترین استان های کشور است که جنوب این استان لقب هندوستان کوچک ایران را به دلیل وجود زمین های حاصلخیز و منابع آبی سرشارش به خود اختصاص داده است اما در واقعیت داستان تلخی در جنوب سیستان و بلوچستان جریان دارد که نتیجه‌اش پدیده‌ای به نام کپرنشینی و البته محرومیت و فقر است.
اینجا محرومیت واژه غریبی نیست جایی‌که دیوارها و سقفش از شاخ و برگ درختان ساخته و کف‌پوش آن حصیری است و مردمانش غربتشان با آب و برق و جاده مأنوس شده و تنها دارایی‌شان شناسنامه و یارانه است.
در روستای شیرآّباد مشکلات فراوان است، کمبودها بیداد می کند، فقر همچنان پابرجاست، عدالتی هم در کار نیست، هر کسی به نحوی گلایه می کند که البته به حق هم هست چرا که اگر خود را لحظه ای به جای آنان بگذاریم دوام نخواهیم آورد.
در این شرایط مردم از دولت تدبیر و امید انتظار دارند که شعارها را محقق کنند و این را باید گفت که هر چند خدمات دهی برای آنها کار دشواریست اما در حد امکان مردم انتظار آن را دارند که باید انجام شود، چون شعار دولت های ما در ابتدای کاندیدا شدن همین است که روستاهای را خدمات دهی می کنند و نیازهایشان را در اولویت قرار می دهند.
مردم شیرآباد از روستا رانده و از شهر مانده اندبادهای گرم و شرجی تابستان جنوب سیستان و بلوچستان روزهای پایانی خود را می‌گذرانند و مردم کپرنشین بلوچستان با تمام نداری‌هایشان خود را برای سوز سرمای هوا در روزهای سرد پاییز و زمستان و باران‌های سیل‌آسا مهیا می‌کنند. روزهایی که تنها فاصله آنها با باران‌های سیل‌آسای جنوب سیستان و بلوچستان تنها یک پلاستیک نازک است که بر روی شاخ و برگ‌های خانه‌های کپری پهن می‌کنند.
با توجه به گذشت بیش از ۳۶ سال از انقلاب شکوهمند پیروزی انقلاب اسلامی ایران و بهره‌مندی تمام شهرها و روستاها حتی در دورترین مناطق، خدمات این نظام برهیچ کس پوشیده نیست.
اما متاسفانه در 2 کیلومتری شهرستان راسک در نقطه ای از این محدوده روستایی است فاقد هرگونه امکانات ابتدایی که مردم آن بغرنج ترین روزها را سپری می‌کند، بخشی که در سایه بی توجهی مسئولان قرار گرفته و فاقد هرگونه خدمات رفاهی در خور شان و منزلت اهالی است. آری این است اوضاع فعلی روستاییان در استان پهناورسیستان وبلوچستان.
روستای شیرآباد فاقد هرگونه امکانات اولیه برای زندگی عدم امکانات شهری در شیرآباد از جمله تامین آب خوردنی سالم، راه ارتباطی مناسب، امکانات رفاهی و بهداشتی و استفاده از خط تلفن و اینترنت، برق و آب و... از جمله عواملی است که نشانگر بی توجهی مسئولان را می‌رساند.
فاصله تنها 2 کیلومتری شیرآباد با شهرستان راسک، تاکنون موجب نشده که متولیان امر برای رفع مشکلاتشان آستین همتی بالا بزنند و مسئولان با شانه خالی کردن و وعده های بی اساس توپ را در زمین دیگری می اندازند و دلخوش ریاست های چند روزه خود مردم روستای شیرآباد را به فراموشی سپرده اند.
محرومیت زیرپوست روستای شیرآباد ریشه دوانده است کدخدای روستای شیرآباد با بیان اینکه روستای شیرآباد شهرستان سرباز با ۲۰۰ نفر جمعیت هیج گونه امکانات زیر ساختی ندارد، اظهار داشت: مردم این روستا از نعمت آب لوله کشی مناسب و بهداشتی ،برق ،جاده و خانه بهداشت محروم هستند.
علی محمد صلاح زهی در خصوص یادآوری به مسئولان گفت: این را که دیگر بارها همه شنیده اند که وزیر و دیگر مسئولان وزارت نیرو اعلام کرده اند همه روستاهای بالای ۲۰ خانوار برق دارند و حتی جشن برایش گرفته اند، اما گویا این روستا از قلم افتاده و فراموشش کرده اند.
وی با توجه به فصل گرما و نیاز شدید مردم به آب خواستار رسیدگی مسئولان متولی در این راستا شد و با اینکه امروزه دیگر در هیچ نقطه ای از دنیا مشکل ارتباطی خطوط تلفن وجود ندارد، نبود خط تلفن و اینترنت را از مهم ترین مشکلات سمغان عنوان کرد و گفت: شایسته نیست مردمی که در بدترین شرایط پایبند به اهداف نظام هستند از ابتدایی ترین امکانات بی بهره باشند.
وی مشکل جاده ارتباطی، نبود آب آشامیدنی و خدمات بهداشتی و رفاهی را از جمله مشکلات شیرآباد عنوان کرد.
روستایی که هنوز ادیسون به آن نرسیده!وی افزود: شیرآباد ازآن دسته روستاهایی است که حتی گذر سایه ادیسون به آن نرسیده و تاکنون از داشتن نعمت برق محروم می باشد.
کدخدای روستا، درباره آب مصرفی مردم روستا نیز بیان داشت: نه تنها روستای ما بلکه بسیاری از روستاهای شهرستان سرباز آب لوله کشی ندارند و روزانه به صورت دستی آب را از رودخانه به درون تانکرهای آب انتقال می دهند، آبی که پر از خاک و آلودگی است و نمی توان آنرا جوشاند زیرا برق نیست تا آن را بعد از جوشاندن در یخچال خنک نگه داریم.
صلاح زهی ادامه داد: این مردم آب آشامیدنی سالم ندارند و این مهم منجر به استفاده از آب رودخانه‌ها شده است که این اقدام نیز به نوبه خود مشکلات بهداشتی زیادی برای اهالی ایجاد کرده است.
کودکانی که تنها تا دبستان حق تحصیل دارندکدخدا با اشاره به اینکه این روستا تنها یک دبستان دارد، افزود: دانش آموزان این روستا تنها تا مقطع دبستان می توانند تحصیل کنند چون امکاناتی برای رفت و آمد به راسک برای ادامه تحصیل آنها مهیا نیست و در این گرمای سوزان امکان اینکه کودکان را با پای پیاده به مدرسه فرستاد وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: چه کسی می تواند در این گرما بدون یخچال و بدون کولر زندگی کند؟! چرا مردم باید تاوان نبود برق را بدهند و چندین سال این همه سختی و مشکل را تحمل کنند؟! اهالی این روستا حتی توان مالی این را ندارند که از این روستا کوچ کنند؛ فرزندان خردسال از تحمل گرمای بسیار کلافه و خسته شده اند و با پیگیری های مکرر کسی به فریاد مردم مظلوم این روستا نرسیده است.
80درصد کارشبکه برق رسانی به روستای شیرآباد انجام شده استرییس اداره برق شهرستان سرباز در خصوص تامین برق اهالی روستای شیرآباد گفت: از آنجایی که تامین برق روستاهای بالای 10 خانوار در اولویت کاری ما قرار دارد طرح برق رسانی به روستای شیرآباد آغاز شده است.
الیاس ابراهیمی افزود: 80 درصد کار شبکه برق رسانی انجام شده و سیم کشی وکابل کشی به این روستا به زودی به بهره برداری می رسد ومردم این محدوده دیگر با مشکل نبود برق مواجه نخواهند بود.
وی ادامه داد: امید می رود که تا پایان سال ۹۴ هیچ روستایی از شهرستان سرباز از نعمت برق بی بهره نباشند.
اداره آب روستا، رئیس ندارد!!رئیس اداره آب راسک «درخشان» نیز با بیان این مطلب که تامین آب این محدوده از شهرستان مربوط به اداره آب روستایی می شود، گفت: در حال حاضر این اداره رئیس ندارد تا پیگیر مشکلات مردم باشد. از این جهت مشکل آب در شهرستان سرباز ازمعضلات جدی مردم بوده و در تلاش هستیم تا برای رفع این مشکلات برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت را در دستور کاری خود بگنجانیم.
سخن پایانی:از آنجایی که روستاییان نسبت به شهرنشینان دارای درآمد کمتری هستند و از خدمات اجتماعی ناچیزی برخوردار هستند، اقشار فقیرتر و و آسیب پذیرتری محسوب می شوند، علت این امر پراکنده گی جغرافیایی روستاها، نبود صرفه اقتصادی برای ارائه خدمات اجتماعی، حرفه ای، عدم اشتغال و عدم مدیریت صحیح نام برده می شود. به همین جهت همت و تلاش برای رفع فقر شدید در روستاها، ارتقای سطح و کیفیت زندگی روستاییان، ایجاد اشتغال، تمهید توسعه و زیرساخت های روستایی از سوی مسئولین مربوطه را می طلبد.
از اینرو امید می رود با وجود عدالت و قانون، توسعه و پیشرفت در روستاهای این استان در اولویت کاری مسئولانی قرار بگیرد که در رفاه کامل قرار دارند و از یاد برده اند که در دورتین نقطه کشور هم مردم روستایی حق زندگی کردن دارند.
به امید روی که هیچ تبعیضی بین شهرنشینان مرفع با روستاییان وجود نداشته باشد ومسئولان امر مردم را همچون توپ سرگردان در بین ادارات پاسکاری نکنند و در ارائه خدمت به شهروندان تلاشی مضاعف داشته باشند.
گزارش: نجمه خسروپرست
