وی ادامه داد: ویتامین C بر اثر حرارت از بین میرود، بنابراین اگر فلفل به صورت تازه و خام مصرف شود، بهتر است.
این کارشناس تغذیه با بیان این که هرچه این سبزی رسیدهتر یعنی قرمزتر باشد، حاوی ترکیبات آنتیاکسیدانی بیشتری است، افزود: این آنتیاکسیدانهای قوی نیز به راحتی میتوانند با رادیکالهای آزاد مخرب مقابله کنند.
وی خاطرنشان کرد: فلفل دلمهای بیش از ۹۰ درصد آب دارد و حاوی کالری کمی است.
وی با اشاره به اینکه این سبزی حاوی گلوسیدها به خصوص گلوکز و فروکتوز است، افزود: میزان ویتامین A به خصوص در فلفل دلمههای کاملا رسیده، یعنی قرمز بسیار بیشتر است.
برخورداری بیان کرد: فلفل دلمهای زرد تامین کنندهی ویتامین B9 بوده و فلفل دلمهای سبز منبع ویتامین K است.
وی یادآور شد: فلفل دلمهای حاوی ویتامین ب 6 و فولیک اسید است که در گرفتگی رگها و بیماری قلبی در افراد دیابتی تاثیر میگذارد. هر دوی این ویتامینها که از خانواده ویتامینهای ب هستند، باعث کاهش هموسستئین میشوند. هموسستئین بالا باعث تخریب رگهای خونی شده و باعث افزایش حمله قلبی و سکته میشود.
این کارشناس تغذیه با اشاره به این که فلفل دلمهای حاوی میزان زیادی املاح و مواد معدنی است، افزود: این سبزی حاوی آهن، مس، کلسیم، پتاسیم، فسفر، منیزیم و زینک است، از طرف دیگر گوشت و پوست فلفل دلمهای حاوی میزان بالای ترکیبات آنتیاکسیدانی است.
وی ادامه داد: اگر این سبزی خوشرنگ قبل از رسیدن کامل چیده شود، رنگ آن سبز خواهد بود، اما اگر برای مدت طولانیتری روی زمین بماند، رنگ آن زرد و سپس قرمز میشود.
این کارشناس تغذیه با اشاره به این که فلفل دلمهای سرشار از فیبرهای غذایی است، عنوان کرد: لیکوپن یکی دیگر از ترکیبات آنتیاکسیدانی فلفل دلمهای است که برای بدن بسیار مفید است.
انتهای پیام