داخلی صفحه فرهنگی آرشيو خبر

نکاتی که امام ششم در زیارت اربعین آوردند

امام صادق (ع) بعد از سلام‌هایی که جایگاه امام حسین (ع) در طول تاریخ انبیاء پیشین را توصیف می‌کند به توصیفی خاص از ویژگی‌ها و علل انحراف دشمنان سیدالشهداء(ع) می‌پردازند.

 

امام صادق (ع) در فرازی از این زیارت‌نامه می‌فرمایند:

«جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِکَ مِنَ الْأَوْصِیَاءِ فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلَالَةِ وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیَا وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدَّى فِی هَوَاهُ وَ أَسْخَطَ نَبِیَّکَ وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِکَ أَهْلَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ فَجَاهَدَهُمْ فِیکَ صَابِراً مُحْتَسِباً حَتَّى سُفِکَ فِی طَاعَتِکَ دَمُهُ وَ اسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ اللَّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِیلًا وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِیماً».

 

«خداوندا او را حجتی از انبیاء پیشین بر خلقت قرار دادی و او رفع عذر از امتت را کرد و اندرز و نصیحت امتت را با عطوفت و مهربانی انجام داد و خون پاکش در این راه ریخته شد تا بندگانت را از جهالت و گمراهی نجات دهد؛ مردمی که مغرور به دنیا شده بودند و بهره آخرتشان را به بهای ناچیز و پست فروختند و ظلم و جور کردند و در پیروی از هوای نفس هلاک شدند و پیغمبرت را به خشم آوردند.

 

اینان از کسانی پیروی کردند که اهل شقاق و نفاق بودند؛ در حالی که بار سنگین گناه و معاصی آنان را مستوجب آتش کرده بود. پس(سیدالشهدا) با آن ستمکاران در راه تو جهاد کرد و به اخلاص کامل صبر و تحمل کرد تا آن جا که در راه طاعت تو خون پاکش به خاک ریخت و هتک حریمش مباح شمرده شد، خداوندا تو آن قوم ستمکار را لعنت کن.»